Hergün en yücelerde dalgalnan bayrağım,
Bu gün mahsun ve sessiz ağlıyor için için.
Oturmamış her zamanki görkemli koltuğuna,
Hüzünlü duruşuyla,sanki ağlıyor O'na.
Üzüntüden olacak, tam çıkmamış göndere,
Belli ki yas tutuyor giden Ulu Önder'e.
Ah!.. ATAM:Senden sonra bilirmisin ne oldu?
Güvendiğin dağlara,yağmur değil kar yağdı.
Senin sağlığındaydı, seksen kuruş , bir dolar,
Şimdi el kapılarında,Liranın rengi solar.
Yetmiş yılı doldurdun,bizleri koydun öksüz,
Tüm Meclisi doldurmuş,tam beşyüzelli yüzsüz.
Başlar ayağa düştü,ayaklar başa bela,
Temelden yıkmak isterler bu düzeni gör hele.
Ektiğin fidelerin köklerine kurt doldu,
Kimisi kökten götürür,Milletine dert oldu.
Yetmiş yılda yapılmadı, on yılda yaptıkların,
Bir bir geri dönüyor çöp diye attıkların.
Adını her andıkça, ta yürekten özlerim,
Belki de gocunurlar,ağır gelr sözlerim.
Olmasaydı On Kasımlar takvimden silinseydi,
Böyle büyük acıyı Millet'im tatmasaydı.
Daha onlarca yıl yaşasaydı ATATÜRK,
Kalkınırdı bu millet,cennete dönerdi Yurt.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder