Güneş batıyor yine adanın arkasında,
Sandalların gölgesi uzadı akşam üstü.
Kıpırdaşan dalgalar uykuya dalar gibi,
Sanki göz kırpıyor ,bana bu akşam üstü.
Kuşların cıvıltısı susmuş,yoklarmış gibi,
Kurbağaların vak vakları duyuluyorken,
Siyaha bürünürken göbeği mavi göğün,
Eteklerinden damlar,son ışık akşam üstü.
Güneş,umutlara perdeyi kapar yavaşça,
En ücra yerlere siner karanlık, gizlice,
Haber verir daha tam ,kararmadan geceyi,
Günün yorgunluğunu, yel alır akşam üstü.
Yamaçlara vuruken gurubun kızıllığı,
Hakettimi bilememki,ben bu yalnızlığı?
Beni de kahreden bu,insanın aymazlığı,
Titretiyor ruhumu,her günün akşam üstü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder